Het oude Zilverschoon in Nijkerk, nu woonzorgcentrum De Pol, was een somatisch verpleeghuis gebouwd naar het ziekenhuismodel van de 60-er jaren. In de 90-er jaren is aan het complex een verpleeghuis voor psychogeriatrie toegevoegd samen met twee appartement gebouwen. Die verschillende bestaande gebouwen moesten worden gekoppeld met de nieuw te realiseren algemene centrale voorzieningen, zoals restaurant en grand café.

Landschappelijk ontwerp met grasdak

Door de verschillende bouwdelen met elkaar te verbinden was het mogelijk de bewoners en de verpleging comfortabel naar de algemene voorzieningen te laten gaan. Om te voorkomen dat het totale terrein een samenraapsel van gebouwen met “verbindingsgebouwen” zou worden, is het centrale gebouw uitgevoerd als een landschappelijk ontwerp met een grasdak. Dit gebouw is het bruisend hart van het totale complex en herbergt alle algemene functies voor ontmoeting. Door deze aanpak is het gebouw onderdeel van het landschap en is de architectuur neutraal en terughoudend. De revalidatieplaatsen zijn in een ovaal gebouw boven het “Bruisend Hart” geplaatst, zodat alle bewoners de voorzieningen dichtbij hebben.

Ervaringen

• Het ingezaaide bloemenmengsel groeit hoog en moet regelmatig kort worden gemaaid.
• Het dak wordt als onderhoudsintensief ervaren. Achteraf gezien was een sedumdak een betere optie voor De Pol geweest. Dit komt ook omdat het gemaaide dak niet als fraai wordt ervaren.

Bron: Oomen Architecten, Martijn van den Bouwhuijsen (2015)

Op het dak van woonzorgcentrum De Pol in Nijkerk is een natuurdak aangebracht die uit verschillende inheemse plantensoorten bestaat.